1.1 Voorwoord.
Terugblikken op een jaar waarin corona ons werk domineerde, is lastig. Zéker als je het niet teveel daarover wilt hebben, want van een zekere coronamoeheid is inmiddels wel sprake. Waar we in 2020 nog volledig overvallen werden door deze pandemie en grote, soms grofmazige, besluiten namen, kregen we in 2021 langzaam meer grip. Grip op onze angst voor het virus, grip op onze organisatie en grip op de manier waarop we mensgerichte ondersteuning willen bieden. Dat laatste werd opnieuw onze leidraad. Zo konden we voorkomen dat we deuren sloten en groepen naar huis stuurden. Zodra ergens sprake was van een positieve test, kozen we voor maatwerk en werkten we met kleine bubbels. We hielden nadrukkelijk oog voor de belangen van de cliënten en werkten zo goed als mogelijk door op de manier zoals we altijd deden.
Dat laatste was soms lastig, want corona bracht nog iets anders heel duidelijk aan het licht. De krappe arbeidsmarkt werd nog beter voelbaar. Quarantaineplicht, positieve PCR-tests, medewerkers met covid en long-covid; het verzuimpercentage steeg hierdoor gestaag. De impact daarvan was fors. Op cliënten, maar zeker ook op medewerkers. Wisselen van diensten, toch weer ander roosters, dubbele diensten draaien, overuren maken en een stapje extra zetten; het werd in 2021 min of meer gemeengoed. Daarbij speelden nog alle perikelen rondom al dan niet vaccineren. Daaraan hebben we overigens expliciet aandacht besteed met de boodschap dat iedereen daar een eigen vrije keuze in heeft.
Trots zijn we dat we dit jaar niet bij de pakken neer zijn gaan zitten, hoe verleidelijk dat soms ook was. Doorpakken hoort ook bij Gors en dat hebben we gedaan. Focussen op de toekomst hebben we ruimschoots gedaan, met onder andere het strategisch huisvestingsplan, de introductie van de zorgvisie Triple-C en het strategisch IT-plan, waarbij met name de selectie van een nieuw elektronisch cliëntendossier (ECD) aandacht heeft gekregen. Ook werkten we aan het strategisch personeelsplan. Noodzakelijk, personeelskrapte is hét thema voor de komende jaren. Met zo’n krappe Zeeuwse arbeidsmarkt en toenemende vergrijzing is er geen eenduidige oplossing. Het vergt kleine stappen in tal van richtingen om nieuwe collega’s en leerlingen te kunnen werven. Met het oog daarop is ook de arbeidsmarktcommunicatie veranderd en communiceren we met een duidelijke werkgeversbelofte.
Met dit kwaliteitsrapport geven we inzicht in de aspecten van kwaliteit van leven en kwaliteit van zorg binnen onze organisatie. We laten zien wat we leren en aan welke verbeteringen we werken. Maar het rapport toont vooral dat we met passie samenwerken om de cliënten het gewone leven te laten ervaren.
Karin Smit en Andrea Klap,
Raad van Bestuur Gors